லால்குடி

வலைப்பதிவில்  கணித மேதை  பிறந்த நாளன்று  பலருடைய  பதிவுகளைப்
படித்தேன்.நான்  மட்டும்  எழுதாமல்  மிஸ்  பண்ணிவிட்டேன்  என்று  குறையாய்  இருந்தது.

 அதனால்   என்ன  ?  ஆருத்ராவை  மிஸ்  பண்ணாமல்    எழுதுவோமே  என்று  உட்கார்ந்தேன்.

ஆருத்ராவைப் பற்றி   எல்லோருக்கும்  தெரியும்.
பிறகு  என்ன  எழுதுவது?
எனக்குத்   தெரிந்தது  எல்லாம் ,  திருவாதிரை  கூட்டும்   களியும்  தான்.

அதை   ஒன்றும்    நான்  சரியாக  செய்வதில்லை   என்பது என்  கணவரின்   குற்றச்சாட்டு.
என்ன   தான்   பார்த்து  , பார்த்து ,   செய்தாலும்   அவரிடமிருந்து    வரும்    பதில்.
களி என்றால்  எங்கம்மா செய்வது தான்.
ஆருத்ரா  தரிசனம்   என்றால்    எங்கள்   ஊர்(லால்குடி)  சப்தரிஷீஸ்வரர்
தரிசனம்   தான்.

களி  செய்வதில்  என்   தோல்வியை  ஒப்புக்  கொண்டேன்.(வேறென்ன  செய்வது?)
சப்தரிஷீஸ்வரரையாவது   தரிசனம்  செய்யலாமே  என்று  நினைத்தேன்.
ஆருத்ரா  அன்று  லால்குடி  போவதற்கு   இன்னும்   அமையவில்லை.

வேறொரு சமயம்   என் துணைவருடன்   லால்குடி   சென்றேன்.

லால்குடி  பாடல் பெற்ற  ஸ்தலம்
தமிழ்நாட்டிற்கு  தலை  காட்ட  மறுக்கும்  காவேரி  பாயும்  (?) ஊர்  திருச்சி. அங்கிருந்து  சுமார் இருபது  கிலோமீட்டர்  தூரத்திலிருக்கிறது  லால்குடி.

திருத்தவத்துறை  என்றும்  பாடல்களில்  குறிப்பிடப்படுவதுண்டு.

திருச்சியிலிருந்து   லால்குடி  செல்லும் வழியெல்லாம்   இரண்டு   பக்கமும்
பச்சை  பட்டுக்  கம்பளம்   விரித்தது   போல்,   கண்ணிற்கு   விருந்து  தான்!   விவரிக்க   வார்த்தைகளே   இல்லை.

வழியில்   வண்டியிலிருந்த படியே   அரங்கனின்   கோபுரத்தைப்   பார்த்து    கன்னத்தில்    போட்டுக்   கொண்டோம்..

சிறிது  நேரத்தில்   லால்குடி   வந்தடைந்தோம்.

முதலில்   கொஞ்சம்   சாப்பிட்டு விட்டு   செல்லலாம் என முடிவு  செய்தோம்.(கோவிலிற்கு  நடந்து  செல்ல   தீர்மானித்திருந்தேன்.) அதனால்   லைட்   டிபன்,  காபி.

ஒரு தோசை   சாப்பிட்டு  முடித்ததும்  சர்வர்  இன்னும்   ஒன்று  சாப்பிடுங்கள்  என்று   உபசரித்து   என்னை   அசத்தினார்.

அவர்   செய்தது  பிஸினஸ்  தான்  .
ஆனால் இவரைப்   போன்ற (  முதலாளிக்கும்   விசுவாசமாய்,  சாப்பிட  வருபவர்களையும்   வினயமாய்   உபசரிக்கும்)  சர்வர்களை  சென்னையில்  பார்ப்பது  அரிதினும்   அரிது.

என்  ஆச்சர்யத்தை,  என்  கரம்  பிடித்தவர்  ஒரு  பெருமிதத்தோடு  பார்த்தார்.
(அவர் ஊர்,  சர்வர்   ஆயிற்றே.)

சிறிது   தூரம்  நடந்ததும்   சப்தரிஷீஸ்வரர்   கோயில்  கோபுரம்  தெரிந்தது.

வணங்கியபடியே   உள்ளே  சென்றோம்.

முதலில் தென்பட்டது  அழகிய  திருக்குளம்.

என்ன அழகு!!  என்ன ஒரு அழகு!!
( ப்ளாஸ்டிக்  கவர்  எதுவும்  மிதக்கவில்லை)

இங்கு தான்  சப்தரிஷிகளும்  மீன்களாய்  பிறந்து,  ஈஸ்வரனை  பூசித்து    சாப   விமோசனம்  பெற்றார்கள்  என்கிறது     ஸ்தல  புராணம்.

படிகளில் சில மணித்  துளிகள்   அமர்ந்திருந்து,  நீரை எடுத்து  தலையில் தெளித்துக் கொண்டு  ஈஸ்வரனை  தரிசிக்கச்  சென்றோம்.

அழகான  சிறிய  லிங்க  வடிவில்  காட்சி  அளிக்கிறார்.
வேண்டிய  வரம்  அளிக்கும்  வரப்பிரசாதி.

கூட்டம்  இல்லாமல் ,நெரிசலில்   சிக்காமல்,  எட்டி  எட்டி  கழுத்து வலிக்க  பார்க்காமல் , நிம்மதியாக , தீப  ஆராத்தியில்   கண்  குளிர  இறைவனை  தரிசித்தோம்.

'காதலாகி  கசிந்து  கண்ணீர்  மல்கி ' சிவனை  வேண்டிக்  கொண்டு  அவன்
மனையாளை   ,சிவகாம  சுந்தரியை    தரிசிக்க  சென்றோம்.

அம்பாளின்  மற்றொரு  பெயர்   ஶ்ரீ மதி.

அவளுடைய  கடைக்கண்  பார்வைக்காக  வேண்டினேன்.

கோவிலை வலம் வந்தோம்.

வலம்  வரும் போது  ஆருத்ரா மண்டபம்  அருகில்   வந்தோம்.

இங்கு தான்  திருவாதிரைக்கு  முதல்   நாள்  இரவு  நடராஜர்   விக்கிரகத்துக்கு
அபிஷேகம்  ஆரம்பமாகும் .

முதல் நாள்   மாலையிலிருந்தே   லால்குடியின்  வள்ளல்  திரு.LNP   அவர்களின்   உறவினர்  இல்லத்திலிருந்து   பால்.,   நெய்,    தயிர்,    தேன்,
கூடை   கூடையாக   பூ,   பெரிய  கிண்ணம்  கிண்ணமாக   சந்தனம், கூடை கூடையாய்  பலவகைப்  பழங்கள்  கோவிலுக்கு   வந்து சேரும்.

லால்குடியிலிருந்தும்,  பக்கத்து  கிராமங்களிலிருந்தும்   மக்கள் கூட்டம் கோவிலில்  அலை   மோதும்.
சுற்று வட்டாரத்தில் உள்ள கிராமங்களிலிருந்து  வரும்   மக்கள்  கூட்டத்தால்  லால்குடி  மூச்சுத்  திணறும்.
எள் போட்டால்  விழ  இடமிருக்காது.

முதல்  நாள் இரவு   10.30  மணிக்கு   ஆரம்பமாகும்  நடராஜர்   அபிஷேகம்  மறுநாள்    காலை  நாலு  நாலரை  வரை  நடக்கும்.

அதற்குப்  பிறகு தீப  ஆராதனை முடிந்து  மாலை  சுவாமி  ஒய்யாரமாய்   வீதியுலா  வருவார்.  

இந்த , பரம்பரை   மண்டகப்படி,   வழி    வழியாக  இன்றும்  எந்தக்  குறைவுமில்லாமல்   நடப்பதாக  அறிந்து   கொண்டேன்.

பத்து நாட்கள்  முன்பிருந்தே,    தினமும்  மாலையில்,    ஆடல்,  பாடல், உபன்யாசம்., பல்வேறு  கலைநிகழ்ச்சிகள்    என்று  ஊரே களை கட்டும்.   

இதற்கெல்லாம்     காரணம்  அந்தக்  காலத்திலேயே  திரு.  G.K  போன்ற  அரங்காவலர்களின்   நல்ல  வழி நடத்தல்  தான்    என அறிந்து  கொண்டேன்.

பிறகு   கோவிலின்   நூற்றாண்டைக்  கடந்த  ஸ்தல  விருட்சம்,ஜுரஹேஸ்வரர்  சந்நதி,   ஈஸ்வரனை   வைத்த  கண்  எடுக்காமல்  பார்த்துக்  கொண்டேயிருக்கும்   ஒன்றிற்கு  இரண்டாய்  நிற்கும்    நந்திகள்,சப்தரிஷீஸ்வரர்களின்  சந்நதி, அர்த்தநாரீஸ்வரர்   எல்லாம்  பார்த்து விட்டு   வெளியே  வர  மனமில்லாமல்   வந்தோம்.

ஆருத்ராவைப்  பற்றி  என் கணவர் கூறியதையெல்லாம்  நான்  அந்த  ஆருத்ரா  மண்டபத்தில்   நேரே  நடப்பது போல் உணர்ந்தேன்.

எப்படியும்  இந்த  வருடம்  அந்த இறைவனின்  ஆருத்ரா தரிசனத்திற்கு  சென்று விட வேண்டும்  என்றிருந்தேன்.

ஆனால்  நான் மட்டும்  நினைத்தால் போதுமா?

எல்லாம் வல்ல  ஈசன்  அல்லவா  அதை   தீர்மானிக்க வேண்டும்.

அதனால்  காத்திருக்கிறேன்..........

அவன்  அருள்  பெற!!

                              நமச்சிவாயம்  வாழ்க!   நாதன் தாள்  வாழ்க!



பி.கு....படம்  இணையத்திலிருந்து  எடுத்தது.