ரௌத்திரம் பழகு !!

 2013 ம் வருடம் இனிதே பிறந்தது.

புது வருட கொண்டாட்டங்களும் முடிந்தன . வாழ்த்துக்களும் பரிமாறி ஆகிவிட்டது.கோவிலுக்கு சென்று, இறைவனிடம்  இந்த வருடத்தில் எனக்காக அவர் செய்ய வேண்டியவைப்  பற்றிய  லிஸ்டை சமர்பித்தாகிவிட்டது.


சற்றே  2012ஐ. திரும்பி பார்த்தேன்  .ஓரிரு விஷயங்கள், என் நினைவுக்கு வந்தது.
சமீபத்திய சம்பவங்கள்  .

அன்று வங்கி வேலை இருந்தது. நேரம்  ஆகும்.தெரியும்.
அதனால் .முருங்கைக்காய் சாம்பார், கீரைக் கூட்டு  ,சாலட் , ரசம்  என்று எல்லாவற்றையும்  முன்னேற்பாடாக  சமைத்து டேபிளில் வைத்து விட்டு தான் போயிருந்தேன்.எல்லோரும் சாப்பிட்டாக வேண்டுமே.

வங்கி உள்ளே நுழைந்தேன் . பெரிய ' Q  'காஷியர் முன்பு. வரிசையின்  நீளம் என்னை பயமுறுத்தியது.
ஆனால் ஒன்றும் செய்வதற்கில்லை. வரிசையும் மெதுவாக  நகர்ந்து  கொண்டிருந்தது.
முதியவர் சிலரும்  வரிசையில் காத்திருந்தனர்.

ஒரு மணி நேரம்  ஆகியிருக்கும்.

அப்பொழுது புயல் போல்  மூன்றுபேர்  உள்ளே  நுழைந்தனர்.அரசியல்வாதிகள்
போல் தெரிந்தனர்.எங்களை எல்லாம் ஒரு பொருட்டாகவே மதிக்காமல்,நாங்கள்  எல்லாம் வேலை வெட்டி  இல்லாதவர்கள்  என்றெண்ணி ,  எங்களை தாண்டிசென்று  பணத்தை கட்டி விட்டுசென்றனர்.,

வரிசையில் நின்றிருந்த நாங்கள் மெதுவாக'  உச்சு'க்  கொட்டினோம் . அதுவும் மெதுவாகத் தான்,  அவர்கள் காதில் விழாத மாதிரி.
எங்களில் யாருக்காவது  ஒருத்தருக்கு...
கோபம் வந்திருக்க  வேண்டுமே. ம்ஹூம்  வரவேயில்லையே!
அதற்குத் தான்  பாரதி அன்றே ரௌத்திரம் பழகி விடு என்றானோ?

இன்னும் இப்படி  யாராவது வந்தால் கூட  இப்படி தான் வழி விட்டு  நின்றிருந்திருப்போம். என்னைப் போல் எல்லோரும் வீட்டு  வேலைகளை முடித்து விட்டு தான் வந்திருப்பார்களோ?

 இதற்கு  நாம் கொடுத்திருக்கும்  பெயர்"  பொறுமை."
இது எப்படி???

மற்றொரு நாள் ஒரு துணிக்கடைக்கு சென்றிருந்தேன்.
என்னருகில்  ஒரு பணக்காரப்  பெண்மணி(ப.பெ).தோற்றம்  அப்படித்தான்  சொன்னது.கையில் கனமான விலையுர்ந்த   கைப்பை .

கடையின் உள்ளாடைகள் விற்கும் பகுதி அது.

ஏதோ அந்த விற்பனைப்   பெண்ணிடம்   ப .பெ     கேட்டுக்  கொண்டே இருந்தார்  .
விற்பனைப் பெண்  கொஞ்சம்  கண் அசந்த நேரத்தில்அந்தப்    ப.பெ.    இரண்டு உள்ளாடைகளை தன்னுடைய  கைப்பையிற்குள்  திருட்டுத்தனமாக  திணித்துக் கொண்டிருந்தார்.
நான் பார்த்தேன் .

எனக்கு,    கை கால்' வெட  வெட ' என்று நடுங்கியது.முதல் முறையாக shoplifting ஐ  கண் கூடாக ப் பார்க்கிறேன் .
cctv ல் தெரிந்திருக்கும். கண்டிப்பாக  இப்பொழுது  கடை  பரபரப்பாகி விடும். மாட்டிக் கொள்வார்  என்று எதிர்பார்த்தேன்.

ம்ஹும். ஒன்றுமே நடக்கவில்லை. பில் கட்டும் இடத்தில் பார்த்தேன். எதற்கும் நாம் தள்ளியே  நிற்போம் . (சினிமாவில்  வருவது போல் நம்  பைக்குள் சட்டென்று  போட்டு  விடுவாரோ .)என்ற பயம் தான்.

ஏனென்றால்  இப்பொழுதாவது கையும் களவுமாக  பிடிப்பார்கள் என்று நம்பினேன்.அதெல்லாம் ஒன்றுமேயில்லை.

எதுவுமே நடக்காதது  போல்  ப.பெ.  காரில் ஏறிப்போவதைப் பார்த்து ஆச்சர்யத்தில்  உறைந்தேன் .

சரி, நானாவது சொல்லியிருக்கலாம்.
 இல்லை என்னைப் போல் பார்த்தவர்கள்  யாராவது .............
  கண்டிப்பாக வேறு யாரும் இருக்கத்தான்   இருப்பார்கள்.

எங்களுக்கென்ன என்று வந்து விட்டோம் என்பது தான் உண்மை.
வெளியே வந்து யோசித்தேன்  .

இங்கும்  யாரும் ரௌத்திரம் பழகவில்லை.
பாரதியைப் படித்து வைத்தோம்.
ஆனால்  ரௌத்திரத்தை   வீட்டினருடன்(பெரும் பாலும் வாழ்க்கைத்துனையுடன்)  தான்  பழகுவோம்  போலிருக்கிறது..

வீட்டில் புலியாகவும்  வெளியில்  எலியாகவும் இருக்கும் என்  சுபாவத்தை  இந்த  வருடமாவது  மாற்றிக் கொள்ள  வேண்டும்  என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.

2013 ல்  அது நடக்கிறதா  பார்ப்போம்.  நூற்றாண்டே '  டீன்ஸ் '  ல் (teenage)  அந்த வயதிற்கே உரிய எனர்ஜியுடன்  இருக்கப்போகிறது.
அதனால் தவறு செய்பவர்கள்  நிச்சயமாகக்   குறைந்து விடுவார்கள்

நான் என்னை மாற்றிக் கொள்ள வேண்டிய அவசியமே இருக்காது என்று பரிபூரணமாக   நம்புகிறேன்.!!!!


 courtesy  google images