" சல்யூட்"

நீங்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே வருகிறீர்கள். எதிர்படும் எல்லோரிடமும் பேசுவீர்களா? இல்லை...... சிரிக்கவாவது செய்வீர்களா?

நீ என்ன லூசா? என்று கேட்காதீர்கள்.

ஆனால் அதை இங்கே வெளிநாட்டில் தினமும் கண் கூடாக பார்க்கிறேன்.

வாய் நிறைய சிரிப்பு !
" ஹாய் ! நலம் தானே! "

விசாரிப்புகள். எல்லோரும் எல்லோரிடமும்.
வெளிநாட்டவர் மட்டுமில்லை நம் இந்தியர்களிடமும் இந்தப் பாசத்தைப் பார்க்கிறேன்.

" ஆண்டி  எப்படியிருக்கிறீர்கள்? "என்று ஆங்கிலத்தில்  வினவ நாமும்  பதிலுக்கு அவர்களை நலம் விசாரிக்க  அங்கே மொழி, ஜாதி ,மதம் , மாநிலம் எல்லாம் மறந்து நாம் இந்தியர்கள் என்கிற ஒருமைப்பாட்டை  கண் குளிர காண முடிகிறது.

இது வரை இந்தியாவில் மட்டுமே நம்  சுதந்திர தின விழாவை  பார்த்திருந்த நான் , இம்முறை அமெரிக்காவில்  நம் சுதந்திர தின விழாவைப் பார்க்கும் வாய்ப்புக் கிட்டியது.

11.08.2013 அன்று நடந்த நமது  சுதந்திர நாளையொட்டிய  விழாவிற்கு சென்ற போது பார்த்த கூட்டம்  .அப்பப்பா!..... அலை மோதுகிறது.
( இங்கு 11ந்தேதியே  சுதந்திர தின விழா கொண்டாடி விட்டார்கள்.  18ந்தேதியன்றும் கொண்டாடவிருக்கிறார்கள்.)

மலைக்க வைக்கிறது அவர்களின் "வந்தே மாதரம் " முழக்கம்.
அமெரிக்கர்கள் சிலர் நின்று ,வைத்த கண் வாங்காமல் இதையெல்லாம் பார்க்கும் போது  நமக்கு கர்வமாக இருக்கிறது.

இந்தியன் என்று சொல்கிறோம் தலை நிமிர்ந்து நிற்கிறோம்  என்று  சொல்லாமல் சொன்னது  கூட்டம்.

தன் வீட்டை விட்டு, பெற்றோர், உற்றார் உறவினர்களை விட்டு , நாடு கடந்து  வந்து, சுதந்திர தின விழாவை கொண்டாடுவதைப் பார்த்தால்  நிஜமாகவே மெய் சிலிர்த்துப் போய் விடும்.

தேசியக் கொடி பட்டொளி வீசிப் பறந்திட , ' வந்தே மாதரம் ' விண்ணைப் பிளக்கிறது.

ஒருவருக்கு ஒருவர் சுதந்திர தின வாழ்த்துக்களை பரிமாறிக் கொள்வது பார்க்கக் கண் கொள்ளாக்  காட்சி.

இளம் பெண்கள், ஆண்கள், சிறுவர் சிறுமியர்,  என எல்லோருமே நம் இந்திய உடைகளில் அனிவகுத்து  உலா வந்து கொண்டிருந்தனர்.

பலர் கைகளில்  நம் தேசியக் கொடி . பார்க்கப் பார்க்க பரவசமாகிறது நெஞ்சம் 

இங்கு இருக்கும் "Oak Tree Road " செல்லும் வழி எல்லாம் " ட்ராபிக் ஜாம் ".

ஏறத்தாழ மூன்று கிலோமீட்டர்  வரை இருந்த , டிராபிக் ஜாமில் மாட்டிக் கொண்டதற்கு  மகிழ்ந்தேன், நிஜமாகவே ஒரு இனிமையான அனுபவம் .
எல்லாக் கார்களிலும் இந்தியர்களே!

சுதந்திர தினம் மட்டுமில்லை, எல்லா  விழாக்களுமே பெரிய அளவில் கொண்டாடி தாய் நாட்டை" மிஸ் " செய்யாமல் இருக்க பிரயத்தனப் படுகிறார்கள்.

நம் இந்தியக் கடைகளில் இந்த மாதிரி விழாக் காலங்களில்  நம்மஊரில் என்னென்ன கிடைக்குமோ அத்தனையும் கிடைக்கிறது.

திரைக்கடலோடி" டாலரில் சம்பாதிக்கிறார்கள் ". உண்மை தான்.
அவர்கள் படும் பாட்டைப் பார்த்தால்.....
அதுவும் குழந்தைகளை வைத்துக் கொண்டு , ,டே  கேரில்  குழந்தைகளை விட மனமில்லாமல் விட்டு விட்டு,வேலைக்கு செல்லும் இவர்கள் 
அக்குழந்தைகளுக்கு   நம் கலாசாரத்தை சொல்லிக் கொடுக்க ,டான்ஸ், பாட்டு, சுலோகம்  என்று எத்தனை கிளாஸ்,...............  அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு சென்று வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.இதற்கிடையில்  வீட்டு வேலை, வெளி வேலை எல்லாவற்றையும் , உதவிக்கு யாரும் இல்லாமல் தானே செய்து கொண்டு நிர்வாகம் செய்வது  ஆச்சர்யப் பட  வைக்கும் ஒன்று.


Hindustan Timesஇல் வ்ந்திருக்கும் செய்தி ஆச்சர்யத்தில் என்னை ஆழ்த்தியது.
2012இல் 374080 கோடி ரூபாய் இந்தியாவிற்கு வெளி நாடு வாழ் இந்தியர்களால்  கிடைத்துள்ளது. அப்பொதைய டாலர்
மதிப்பு வெறும் 53 ரூபாய்கள் மட்டுமே.இப்போதோ அது 62 ரூபாய் ஒரு டாலர் எனில் , நம் நாட்டு முன்னேற்றத்தில்  இவர்கள் அனுப்பும்   அந்நிய செலாவணிக்கு முக்கிய  பங்கு இருக்கிறது தானே!

அதே பத்திரிக்கையில் ," தாய் நாட்டிற்கு இவ்வளவு பணம் அனுப்பியுள்ளவர்கல் இந்தியர்கள் மட்டுமே " என்று வெளியாகியிருக்கிறது.

இது இன்னும் பெருமை கொள்ளும் விஷயம் தானே!

தேசம் விட்டு, தேசம் வந்து,   வேற்று கலாசாரத்தில் தன்னை  ஐக்கியப்படுத்திக் கொள்ளாமல் , ஆனால் அதை மதித்து,  தன் கலாசாரத்தை விடாமல்  , வாழும் வெளி நாடு வாழ்  இந்தியர்களுக்கு என் சல்யூட்!!!





image courtesy-----google