என் கார் பயணம்.

" பாட்டி , நான் கார் எடுக்கப் போகிறேன். நீயும் வரியா ? என்று பேரன் அர்ஜுன் கேட்டதும் தான் தாமதம் சட்டென்று  காரில் ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டேன்.

உட்கார்ந்தபின் கேட்டேன். " அர்ஜுன் , எங்கேடா  போறோம்.? "

" பாட்டி  தொணதொணக்காமல்  வருவதாயிருந்தால் உனக்குப் பிடித்தமான இடத்திற்கு அழைத்துப் போகிறேன்.. ஆனால் பேசவே கூதாது." கட்டளை வந்தது அர்ஜுனிடமிருந்து.

எதற்கு வம்பு பேசாமல் போவோம். எனக்குப் பிடித்த இடம் என்று தானே சொல்கிறான். போய் தெரிந்து கொள்வோம். மனம் வந்து அர்ஜுன் முதல் முறையாக என்னை காரில் அழைத்துக் கொண்டு செல்கிறேன் என்று சொல்கிறான், அதைக் கெடுத்துக் கொள்வானேன் என்று பேசாமல் காரில் ஏறி  உட்கார்ந்தேன்.

டிரைவர் சீட்டில்  அர்ஜுன் ஏறி  உட்கார, நானோ அவனருகில்.

" ஷ்...... சீட் பெல்ட் போடு ." என்று அடுத்த கட்டளை. நானும் கையை தூக்கி  சீட் பெல்ட்டை  துழாவினேன் . நான் தடுமாறுவதைப் பார்த்து எழுந்து என் சீட்டருகில் வந்து சீட் பெல்ட் போட உதவி விட்டு போய் டிரைவர் சீட்டில் உட்கார்ந்தான்.

சாவியை போட்டு காரை ஸ்டார்ட் செய்து விட்டு சாலையில் கவனத்தைத் திருப்பினான்.
நானோ  அமைதியாய் வெளியே வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சட்டென்று ஒரு குலுக்கலுடன்  கார் நின்றது,

" ஏண்டா காரை நிறுத்தினாய் " நான் கேட்க,

" சி...க்....ன.....ல் " என்று அழுத்தந் திருத்தமாக பதில் வந்தது அவனிடமிருந்து. கையை  மடக்கி கார் கதவில் முழங்கையை வைத்து,  தலையை அந்தக்  கையின் மேல்  சாய்த்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான் அர்ஜுன்.

" தலை வலிக்குதாடா அர்ஜுன் ?" கவலையோடு  நான் கேட்டேன்.

" இல்லை பாட்டி. தினம்  இப்படித் தான்  டிராபிக் ஜேம். என்னைக்குத் தான் சரியாகுமோ தெரியவில்லை  "   அலுத்துக் கொண்டான். அர்ஜுன்.

சிறிது நேரத்தில் ஸ்பென்சர் வாசலில் அழகாய் லாவகமாய் பார்க் செய்தான் அர்ஜுன். என் பேரன் இவன்   என்று பெருமை பட்டுக் கொண்டேன் நான்.

" இங்கேயாடா என்னை அழைத்துக் கொண்டு வந்தாய் ? " நான் கேட்க,

" பாட்டி உனக்கு அமுல்  லஸ்ஸி வேணுமா ? வேண்டாமா? உனக்கு ரொம்பவும் பிடிக்குமே " என்று ஆதுரத்துடன் அன்பாகக்  கேட்க  நான் நெகிழ்ந்து போனது உண்மை. இவனும் இவன் அப்பா மாதிரியே பாசம்  நிறைந்தவன் என்று நினைத்துக் கொண்டே ஸ்பென்சர் உள்ளே இருவரும் சென்றோம். அவனுக்கு  வேண்டிய ஹேர் க்ரீம் , சோப், எனக்கு லஸ்ஸி எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு காரில் அமர்ந்தோம்.

காரை ரிவர்செடுக்க திரும்பியவனுக்கு சுருக் என்று கோபம் தலைக்கேறியது. " எத்தனை தடவை  சொல்வது பாட்டி?  சீட் பெல்ட் போடு " என்று  கறாராய்  சொல்லவும் அவசரவசரமாய் நான் போட்டுக் கொண்டேன்.

மிக அழகாய் ரிவர்ஸ் எடுத்து  வண்டியை முன்பாக செலுத்தினான். அவன் கார் ஓட்டுவதைப் பர்த்து அசந்து விட்டேன். அப்படியே இவன் அப்பாவைக் கொண்டு வருகிறானே. கார் ஓட்டுவதில் கூடவா? நினைத்துக் கொண்டேன்.

" எங்கேதாண்டா  போறோம் நாம் ? " கேட்கவும்,

" உனக்குப் படித்த இடம் தான் பாட்டி ,. விதான் ஸௌதா  அருகில்  தான் பாட்டி. அங்கே    மேஃப்ளவர்  கொட்டிக் கிடக்கும் . அதைப் பார்ப்பது உனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும்  என்று அம்மாவிடம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாயே அதனால் தான் அங்கே போகிறோம்." என்று அவன் சொன்னதும்  எனக்கு சந்தோஷம் தாங்கவில்லை

மஞ்சளும், ரோஸும், லேவண்டருமாய் மே ஜுன் மாதங்களில் , மரம் கொள்ளாமல் பூத்து ,  கீழே உதிர்ந்து  தரையில் அழகிய வண்ண ஜமுக்காளமாய்  விரிந்திருப்பதை இன்றைக்கெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம் தான். அதெல்லாம் முப்பது வருடங்களுக்கு முன்பு இவன் அப்பா சிறுவனாய் இருக்கும் போது.இப்பவும் அப்படித் தான் இருக்குமா ? பார்க்க ஆவலாய் என்னைத் தயார் படுத்திக் கொண்டேன்.

"சொல்லியிருந்தால் கேமிரா எடுத்து வந்திருப்பேன்டா அர்ஜுன் "

"கண்ணை ரோடிலிருந்து எடுக்காமலே  பின் சீட்டில் பார் பாட்டி.....கேமிரா  இருக்கு . " என்று சொன்னவுடன்  திரும்பி கேமிராவைப் பார்த்துத் திருப்தியடைந்தேன்.

பேசிக் கொண்டே போனவன் சற்று ஓரமாக காரை நிறுத்தி  தள்ளுவண்டியில் சுட்டுக் கொண்டிருந்த சோளத்தை சுடச்சுட  வாங்கிக் கொடுத்தான். 

சோளம் என்னடா விலை? கேட்டேன் சொன்னான். கொஞ்சம் குறைத்துக் கேட்டிருக்கலாமே  என்று சொல்ல " பாட்டி பாவம் அந்தக் கிழவரே  இதை வைத்துத் தான் பிழைக்கிறார். அவரிடம் போய் பேரமா? " என்று சொல்லவும்,
 நான் அர்ஜுனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

பாட்டி, " நேற்று, அப்பா அம்மாவிடம் சொன்னதைத் தான் நான்  இப்ப சொன்னேன் " என்று சொல்ல, அங்கு   அர்ஜுனைப் பார்க்கவில்லை .அப்போது அவன் அப்பாவையே கண்டேன் அங்கு.

சோளத்தை வாயில் வைத்துக் கடிக்க ஆரம்பித்தேன். அர்ஜுன் சோளத்தை கையில் வைத்துக் கொண்டே  காரை ஸ்டார்ட் செய்யப் போனான்.

" அர்ஜுன் " அவன் அம்மா கூப்பிடும் குரல் கேட்டது.

"என்னம்மா " கேட்டான் அர்ஜுன்.

" வாடா  சாப்பிட. காரில் பாட்டியை அப்புறம் அழைத்துக் கொண்டு விதான் ஸௌதா போகலாம். உனக்குப் பிடித்த பூரி கிழங்கு இருக்கு வா  "என்று அவன் அம்மா கூப்பிட்டதும்

இவ்வளவு நேரம் ஹாலில் ,திருப்பிப் போடப்பட்டு காராய் மாறியிருந்த  மூன்று சக்கர சைக்கிளிலிருந்து   டைனிங் டேபிளுக்கு ஓடினான் நான்கு வயதான்  அர்ஜுன்.

கற்பனைக் கார் பயணம் முடிந்த திருப்தியில் ,நான் எழுந்து உள்ளே போனேன்.
அவன் மேற்கொண்ட நடவடிக்கைகள் அத்தனையும் என் மகனை பிரதிபலித்தன.

கார் ஓட்ட மட்டுமா அப்பாவைப் பார்த்து  செய்கிறான்?
அவன் எதிர்கால வாழ்க்கைக்கும் , பெற்றோர் வாழ்க்கை தானே அவனுக்குப் பாடம்!