மெரினா (part 1)

சென்னையில்     பிறந்து,  வளர்ந்த     எனக்கு     மிகவும்     பிடித்த    இடம்,   "மெரினா "   பீச்   தான்.

 பீச்   என்று   சொல்லும்   போதே  " ஜில் "  என்று   மாலைக்     காற்று,    என்   முகத்தில்    வீசுவதைப்     போல்  இருந்தது.

இந்த   பீச்சில்    அப்படி  என்னதான்    இருக்கிறது ?   

எதை   சொல்ல  ?  எதை   விட ?

காலையில்     பீச்சிற்கு      சென்று       பார்க்க        வேண்டும் .   
லேசில்     வாய்க்கவில்லை     எனக்கு .   என்  கணவர்   என்னிடம்    சத்தியம்   வாங்காத  குறை  தான். "   அழைத்துப்    போகிறேன்.    ஆனால்    சீக்கிரம்   வீடு    திரும்ப   வேண்டும்  " என்று    உறுதி  மொழி    வாங்கிக்    கொண்டார்.  . ( சீக்கிரமா............?   அது   தானே   பெரும்   பாடு.   ).       நானும்   என்    மனதிடம்   சொல்லி  வைத்தேன்.   " என்   வார்த்தையைக்    காப்பாற்றி  விடு "   என்று.

ஒரு   விடுமுறை    நாளில்  அதிகாலை    எழுந்து     6  மணி  வாக்கில்    பீச்சிற்குக்    கிளம்பினோம்.
வண்டியைப்    பார்க்   செய்து   விட்டு    அங்கிருந்தே     கடலைப்   பார்த்தேன்.
ஆஹா.............   ஆஹா.......... சூரிய   உதயம்     அப்பொழுது  தான்   ஆரம்பமானது.   கடல்   கன்னியிடம்   அனுமதி  பெற்று   மெதுவாக   எட்டிப்  பார்த்தான்  கதிரவன்..   ஆரஞ்சு    நிறம்  அடித்த    நகத்தை   வெட்டிப்   போட்டது   போல்     சூரியன்     வெளியே  வர   ஆரம்பித்தான்.  பிறகு   கொஞ்சம்  கொஞ்சமாக   ஆரஞ்சு  பந்தாக முழுதாக  வெளியே   வந்த    அந்தக்  காட்சி   ,  சிலிர்த்தது   எனக்கு.

அப்பொழுது   நம்  வங்காளவிரி  குடாவைப்   பார்க்க  வேண்டுமே  .  ஏதோ   வைரத்துகள்களை     கொட்டி    வைத்தது   போல   ஜொலிக்க     ஆரம்பித்து விட்டாள் , நம்   கடல்  என்னும்  கன்னி.  

சூரியன்  கொஞ்சம்  கொஞ்சமாக     தன்  வெள்ளிகிரணங்களை     வீசிக்   கொண்டே  மேலெழும்பினான்.

என்னை  மறந்து   நின்றிருந்த   நான்   சுற்றிப்    பார்த்தேன்.
ஓ.......................மார்னிங்    வாக்கர்ஸ்.

பெரிய  பெரிய   அதிகாரிகள்    ட்ராக்   சூட்டில்    நடை பயிற்சி   மேற்கொண்டிருந்தார்கள்.  ஹாயாக    நண்பர்களுடன்  உறவாடிக்  கொண்டே........

IAS   ஆபீசர்ஸ்,அரசியல்வாதிகள் ,  எல்லாம்  சர்வ  சாதரணமாக   பார்க்க  முடியம்..( ஆனால்   இங்கேயெல்லாம்     மனு    எதுவும்  கொடுக்கக்  கூடாதாம்.....வருத்தம்  தான் )

  
 ட்ராக்   சூட்டில்  அழகழகாய்   இளம்  பெண்கள் ,    உடல்  வெயிட்  பற்றிய   அக்கறையுடன் .   காதுகளிலிருந்து  தொங்கும்  ஓயார்களுடன்     தனியாகப்  பேசிக்கொண்டே    நடந்து  கொண்டிருந்தார்கள்.

இந்தப்   பெண்களைப்    பார்க்காதது    போல் ,   பார்த்துக் கொண்டே    இளைஞர்கள் ,  ( வாக்கிங்   போகிறார்களாம்.)

சற்றே     வயதான     பெண்கள்     காலில்   ஷுவுடன்    தங்கள்  கணவர்களிடம்  " தொண தொண " வென்று    எதையோ   சொல்லிக்  கொண்டிருக்க  கணவர்களோ  வெறும்    உம் ........உம்.........

இன்னும்  சற்றே  வயதானவர்கள்   " முணுமுணு "  வென்று  சுலோகங்கள்  சொல்லிக்  கொண்டேநடக்க

 இன்னும் சிலபெண்கள் , காலை   என்ன    சமைப்பது   என்ற சிந்தனையுடன்    நடக்கிறார்கள்.


இந்தியாவே   நடை  பயில்கிறது    சமீபகாலமாக.....
எல்லாம்  நம்மை  தடுத்தா ட்கொண்டிருக்கும்  "டையாபடீஸ் "  உபயம்.
  

எதிர்கால   ஒலிம்பிக்,  ஆசிய  விளையாட்டுப்  போட்டி  என்று   சர்வ     தேசப்  போட்டிகளில்     வெற்றி  பெறப்   போகும்     வீரர்களும்,     வீராங்கனைகளும்    ஓட்டப்  பயிற்சியில்   ஈடுபட்டிருக்கிறார்கள்.( இப்பொழுதே    ஆட்டோகிராப்  வாங்கிக்கலாம்).

சற்றே  தள்ளி   அந்தப்   பக்கம்  பார்த்தால்   ஹா ......ஹா..... ஹா.......  என்று   ஒரே  சிரிப்பு.
" வாய்  விட்டு   சிரித்தால்   நோய்    விட்டுப்   போகும்   "  இவர்களின்   சிறப்பு.
'ஹுமர்    கிளப்'    நடந்து  கொண்டிருக்கிறது.

இன்னொரு  பக்கம்    ஒரே   யோகிகள்    மயம்.  (யோகா   கிளாசை  சொல்கிறேன்).

இடுப்பு வரை   மணலில்  புதைய ,   நின்று   " பிசியோ  தெரபி "   செய்து  கொள்கிறவர்களும்  உண்டு.

இவர்களையெல்லாம்    பார்த்தபடி    பொக்கைவாய் சிரிப்புடன்    நம்
 தேசத்தந்தை     சிலையாகி    நின்றார்.(உழைத்துக்   களைத்த  காலம்  போய்,
களைப்பதற்காகவே  ,  இந்தியா    நடக்கிறதே  என்ற  சந்தோஷத்தில்) 

நடை   பாதை  ஓரத்தில்    இயற்கை  மருத்துவர்கள் .
அருகம்புல்   ஜூஸ்,    வல்லாரை  ஜூஸ்,  இஞ்சி  டீ,  சுக்கு  டீ.
கொத்தமல்லி  காபி,  சுக்கு  காபி   விற்பவர்களை   சொல்கிறேன்.

எதிர்புறத்தில்     இருக்கும்    senate  house   கடிகாரத்தைப்    பார்த்தேன்.
மணி    9   ஆகப்  போகிறதே !   இவர்  கோபித்துக்    கொள்ளப்  போகிறாரே   என்ற   பயத்துடன்    மெதுவாக  அவரை   திரும்பிப்   பார்த்தேன். 

அவர்    தன்னை    மறந்து    கடல்    கன்னியிடம்    மனதைப்     பறிகொடுத்தார்   போல்   தெரிந்தார்.   இது      என்ன   புது   வம்பு...............?

வாங்க   போகலாம்   !   என்று  இழுத்துக்    கொண்டு   வந்து   விட்டேன்.

பத்து  மணி  வாக்கில் எப்படியிருக்கும்   இந்த   பீச்.?

யோசித்துக்   கொண்டே   நடந்தேன்.   இந்தக்   கடலை    அலட்சியம்   செய்தபடி ,   பீச்   ரோட்டில்   பறக்கும்    வண்டிகள்    .,  தலை   தெறிக்க   எதையோ     நினைத்தபடி     அலுவலகங்களுக்கும்,  கல்லூரிகளுக்கும்   பறக்கும்    மக்கள்   கூட்டம்.

மத்தியான  மண்டை  பிளக்கும்   வெயிலில்  கூட    ,அங்கொன்றும் , இங்கொன்றுமாக    காதலர்கள்    இருப்பார்களாம்.   கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.

மாலையில்     பீச்    மணலில்   கால்  புதைய    நடந்து  கொண்டே   பார்த்தால்........................................ நடப்போம்    வாருங்கள்.........    அடுத்தப்  பதிவில்.................................................................................................................................................


 image  courtesy-----google.

  RAMA STORY PART 4 படிக்க  இங்கே ' கிளிக்'கவும்